we zijn er ...

...bijna, maar nog niet helemaal.

Les 1 : zeg nooit te luid : 'als alles volgens schema verloopt... '. Want je kan dan wel een schema in gedachten en op papier hebben, de praktijk doet er uiteindelijk toch zijn goesting mee.
M.a.w. : bij aankomst in Frankfurt gisterenavond bleek er geen aansluiting naar Delhi te zijn. Die was er die dag ook niet geweest, en zou er ook niet meer zijn.
Na anderhalf uur van pol naar pier gestuurd te zijn, kwam men uiteindelijk tot het besluit dat we op de vlucht van dinsdag ipv maandag waren geboekt. En dat in tegenstelling tot wat onze papieren en onze boekingen op hun computers ook beweerden. Vraagtekens en mysterie alom dus. Zowel voor ons, als voor de gedienstige mensen van de helpdesk.
De 24 uur van Frankfurt kon dus ingaan.

Les 2 : Lach nooit te luid met het thuisfront dat in barre weersomstandigheden moet thuisblijven. Het is hier mogelijks nog berekouder en we zijn er nauwelijks op gekleed.

MAAR ... voor de rest hoort u ons niet klagen : Air India heeft ons netjes te logeren gelegd in een luxe-hotel en bedolven onder de vouchers, zodat we alvast niet zouden omkomen van honger of dorst. Als troostprijs kon dit wel tellen. Niet dat we zozeer ontroostbaar waren. Jammer vonden en vinden we dit uitstelwel een beetje uiteraard.

En jammer ook wel dat de airco de hele nacht koppig zijn werk bleef doen, ondanks het multipel-knopjes-drukken (ik beken : wellicht een beetje te multipel). Maar een heet bad temidden de nacht kon ook hier de nodige soelaas bieden. U ziet : voor elk plan A hebben ze wel ergens een plan B voor ons in petto.

Moraal van het verhaal : uitstel is geen afstel. Het verlangen naar dat schijnbaar onbereikbaar land wordt des te groter. Vanavond ondernemen we een nieuwe poging. De aanhouder wint, zullen we dan maar denken.

We sluiten af met de wijze woorden : ons volgend bericht komt wellicht uit India. Of misschien ook weer niet. Wie zal het zeggen. Maar laat ons daar gewoon maar van uitgaan. Toch?

Wat dan wel weer zeker is : het volgende berichtje is er eentje van Sybille. Want ook zij heeft hier haar zegje.

van Siberië tot India

Nog één ijzige dag en nacht zien te doorspartelen, en dan kussen we de Belgisch-Siberische grond tijdelijk vaarwel. En we zijn er allesbehalve rouwig om. Van de diepvriezer naar de warmeluchtoven dus in amper een halve dag tijd. Van zo'n -5 tot +25°. Bij de gedachte eraan alleen al krijgen we het zelfs al wat warmer.

Voor de rest zijn we zo goed als vertrekkensklaar. De zomer-outfit werd netjes gestreken en geplooid, om over een paar dagen vervolgens totaal verkreukeld terug boven te halen, de halve apotheek werd opgekocht, alle paperassen werden gecheckt en dubbelgecheckt (gedubbelcheckt ?), en de rugzak heeft de weegschaal-test met glans doorstaan. Er is zelfs nog voldoende ruimte voor een paar kilo's souvenirs. Of beter: voor onze thermische kledij die we bij ons vertrek noodgedwongen zullen moeten aantrekken, maar waar we voor de rest vermoedelijk 4 weken lang zullen mee opgescheept zitten.

Morgen maandag dus, in de loop van de namiddag, zijn we weg. De maandag, traditioneel de meest hatelijke dag van de week. Al maken we voor deze ene keer maar al te graag een uitzondering. Als alles volgens schema verloopt, zouden we dinsdagmorgen rond 9u45 plaatselijke tijd op onze bestemming - New Delhi - moeten zijn. Al zullen jullie daar wellicht (letterlijk) niet van wakker liggen. Tegen die tijd (er is een tijdsverschil van 4,5 uur) liggen jullie wellicht nog naarstig te soezen onder jullie vierseizoens-dekbed, met de warmwaterkruik of het kersenpitten-kussentje in aanslag, dromend van en hunkerend naar die nieuwe werkdag...

Voilà. Het volgende berichtje zal wellicht een Indisch zijn. Of toch in ieder geval vanuit India.

Tot over een paar dagen !

Sybille & Sandra

Welkom op onze Reisblog!

Namaste !

De verlofteller op het werk is weer netjes aangevuld. Wat we hebben, kunnen ze ons alvast niet meer afpakken, zou je denken. Maar in tijden van crisis weet je maar nooit. Wij nemen alvast geen risico's. Hoog tijd dus om er met de grove borstel door te gaan.

Net als bij vorige reis-edities willen we jullie - het hardwerkend en plichtsbewust thuisfront - met plezier en van tijd tot tijd wat laten meeproeven van onze belevenissen ter plaatse. Dit jaar worden wij - en dus jullie automatisch ook een beetje - ondergedompeld in het kleurrijke India. Het stond al een tijdje te pronken bovenaan ons beider reis-verlanglijstje. Tijd dus om de koe bij de horens te vatten. Figuurlijk althans. Die heilige beesten daar ter plekke met één vinger aanraken, schijnt geen al te best idee te zijn.

India dus : het land van uitersten en contrasten - van onwaarschijnlijke rijkdom tot onverdraaglijke armoede, van slappe thee tot superspicy eten, van de Slumdog tot de Millionaire, en speciaal voor de toeristen : van Motilium tot Imodium...

U merkt het dagelijks : tijden veranderen en tijden evolueren. En we moeten wij een beetje meekunnen met onze tijd. De vertrouwde mailtjes hebben dus plaats geruimd voor een ietwat eigendaagsere vorm van communiceren : de reisblog dus. En 't lijkt ons bovendien nog een leuk speeltje ook.

Via deze blog zul je dus met de regelmaat van de kloknieuwe verhalen en foto's vinden. Hoé regelmatig precies die klok zal tikken, zal de tijd wel uitwijzen. Minstens één teken van leven per week lijkt ons het absolute minimum. Al zal veel ook afhangen van hoe vaak de elektriek uitvalt (als die er al is), hoe hardnekkig de fameuze 'delhi diarrhea' eventueel zal toeslaan, en uiteraard : hoe hard we jullie zullen missen...

Via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we geweest zijn ! En als je de dagen al aftelt tot we terugkomen : bekijk dan even het profiel. Daar wordt het aftellen netjes voor jullie bijgehouden. De enige countdown die ons voorlopig interesseert, is die naar de dag van ons vertrek. En dat is nu écht niet zolang meer. Maandag 6 februari is het zover. Via Frankfurt vliegen we naar het noordelijke New Delhi, de hoofdstad van onze - tijdelijke - nieuwe thuis. Een klein maandje later - op 3 maart - worden we verondersteld het zuidelijker Chennai bereikt te hebben, om van daaruit - opnieuw via New Delhi en Frankfurt - terug huiswaarts te keren. Blablabla. Who cares.

Wat praktische richtlijntjes : wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of wat nieuwe foto's op deze blog staan? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom. (rubriek : 'Blijf op de hoogte ! ').

So, hier laten we het voorlopig bij. We zien (lezen) je ‘met graagte' terug op onze reisblog en laat gerust ook af en toe eens een berichtje achter!

In ieder geval : leuk dat je met ons meereist!

Sybille & Sandra