de grote trek richting zuiden
Ja, lap : het is zover. Niet enkel de geur van India zit al tot diep in onze poriën, maar we beginnen er ook alals eendoorsnee-Indiër uit te zien. Resultaat van 2 opeenvolgende nachten op een nachtbus. Want ook al kies je voor de 'Deluxe-uitvoering', dan nogsteeds heb je het gevoel op een half stort te slapen.
Maar voor de rest valt de transformatie best nog mee :
- we weigeren pertinent mee te doen aan die typisch Indische wegwerp-mentaliteit en houdenons afval netjes bij tot we ooit eens een vuilbak tegen komen (uren en dagen later).
- we wachten braafjes tot de bus of trein helemaal tot stilstand is gekomen alvorens er op- of af te springen. En over de treinrails klauteren, doen we al helemaal niet.
- we schrapen onze keel nog steeds niet, om vervolgens de opgehaalde inhoud lukraak in het rond te spuwen. De favoriete bezigheid van zowel vrouw, maar vooral man. Het went maar niet.
- we wassen ons nog steeds - waar mogelijk - netjes onder een douche in plaats van in de Ganges of aan de oevers van één of ander meer.
- bij het dwarsen van een drukke baan kijken we nog steeds voorbeeldig naar links-rechts-links. Een puntje waar misschien tochbeter eens aan zouden werken, gezien het verkeer hier eigenlijk feitelijk links rijdt...
Conclusie :u zult ons bij thuiskomst dus best nog wel herkennen. Misschien ons enkel een tijdje in een sopje te week leggen, en alles is weer zoals voorheen.
Bon, intussen zijn we in Goa, een badplaats met Portugese roots aan de Arabische Zee. Vandaag is één of andere feestdag, en alles ziet er dus een beetje gesloten uit. Een beetje doods ook wel. We waren die helse drukte zowaar al een beetje gewoon, blijkt nu.
De temperatuur is hier - ik schat - zo`n 200 graden. Dusook dat is voor ons nog een beetje wennen.
Maar daar zullen we wel even de tijd voor hebben. We gaan ons tentje hier nl. een paar dagen opslaan. Eventjes niet het dagelijkse gesleur met de rugzakken dus.
We hebben trouwens gezamenlijk besloten dat - als we toch persé ziek zouden moeten worden - het daar nu wel de uitgelezen moment voor is. Nu we geen uren gevangen zitten in één of andere trein of bus. En alle sanitair netjes tot onzer beschikking hebben.
We hebben onze Imodium-tabletten trouwens al eens uitgetest. Kwestie van te weten of het goeie zijn. Na elk 2 tabeltjes genomen te hebben, wisten we het al : ze zijn goedgekeurd. Geen dramatische `afloop` dus...
Zaterdag dan nemen we de vliegmachien naar Cochin. Ik begin er zowaar van te rijmen. Opnieuw een pak zuidelijker dus. Misschien lukt het ons om deze week nog wat foto`s op de blog te zetten.
Misschien ook niet. In India kent men nu eenmaal maar weinig zekerheden. En een snelle internet-verbinding al helemaal niet.
Anders horen we mekaar wel in de loop van volgende week vanuit Cochin.
Zo, u bent weer helemaal op de hoogte van onze dag- en weekindeling. Hoe zit dat trouwens met die van jullie - naast het lezen van onze blog?
Reacties
Reacties
Als ik het zo lees is het qua gezondheid eigenlijk een beetje Russische roulette dat jullie spelen. Het ga jullie goed !
Als we bij terugkomst weer gaan mountainbiken zal ik voor alle zekerheid een beetje voor je rijden, kwestie van de geur van de Ganges, overvolle zweetgeuren van trein en busritten niet te hoeven meemaken haha.
Hier is het krokusvakantie. Karen is momenteel in Oostenrijk aan het skiën met Kazou. Ken je dat? :)
Daar is het -9° en ligt er 1m20cm sneeuw. Iets wat jullie je momenteel moeilijk kunnen voorstellen.
Voor de rest vul ik de vakantie nog steeds met zand vagen en scheppen. Wisselen van caoutchou botten met normale laarzen. Dit door de wegenwerken. Ook gaan wij culinair op reis. Grieks, Italiaans, Chinees. De kilo's krijgen we erbij. So What. Genieten doen we, en verlangen naar de lente ook.
Nog veel rustgenot en plezier met de Goanezen!
Iris, Patrick
Jana en Nathan
Is Goa niet the place to be voor de house raves on the beach, met veel drank, drugs en seks ? Of is dat al verleden tijd? Hier alles ok, terug een beetje frisser geworden, maar tegen het weekend beloven ze zomerse t° van maar liefst 10°, zal mijnen short al bovenhalen.
Vele grtjs Martine
Dag dames,
Het is een omgekeerde evenredigheid: hoe meer de ijstijd verdwijnt, hoe meer de reiskoorts verschijnt. Maandagochtenden zijn nog altijd even weinig evident, al mag de in het onderwijs "werkende" medemens deze week niet echt klagen over de administratieve en andere lasten. Het is een waar plezier jullie indrukken en belevenissen mee te kunnen volgen. Als een mens al leefde in de overtuiging dat hij wist wat relativeren is, lijkt een ommetje via India toch wel leerzaam. We hebben ooit het geluk gehad fruit met onuitspreekbare namen uit de streek te proeven: het stinkt als een overjaarse camembert, het ziet eruit als een gepensioneerde litchi maar het smaakt beter dan 100 maagden in een marokkaanse hemel. Als jullie dat op de kop kunnen tikken, laat de gelegenheid dan niet voorbijgaan. Geloof me gerust dat geen bacterie die geur overleeft: veilig voedsel dus. Geniet verder van alles wat jullie pad kruist en neem onze groeten ergens mee in jullie achterzak. Fijne rust in het zuiden!
Hey India-girls,
Fijn te lezen dat alles goed gaat! Hopelijk blijven jullie gespaard van darm- en andere kwaaltjes, want deze kunnen jullie best missen denk ik....
Ik zit momenteel in Oostenrijk en het is hier super, sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw....., in het dal 1,20m en op de berg 2,40m.
Iets minder is het weer, elke dag sneeuw en zo'n -10°, maar voor Superman is dit geen probleem hoor, en onze prins voor 1 week, Matisse, vindt dit ook geen probleem.
Wij hebben hier een luxe hotel, super lekker eten, een mega badkamer en zullen zeker niet stinken bij thuiskomst!!!
Indien jullie iets nodig moesten hebben, dan roep je maar, ik vlieg door de lucht en kom jullie helpen, maar ik weet dat dit niet nodig zal zijn, jullie staan jullie "mannetje".
Ik ben ook blij dat we Jezus hebben onder onze lezers, zo kregen we toch enkele foto's te zien, waarvoor mijn dank.
Big hug
De skiënde Spiderman
Xxx
jullie vehalen veschillen niet veel met de realiteit in brazilie die zich dan toch als een meer beschaafder land voordoet. ook hier is het oppassen voor de keelinhoud die soms vanuit een venster van de voorbijgaande autobus naast je gekegeld wordt, de blikjes op straat enz... en eveneens zomerse temperaturen. carnaval is hier eindelijk voorbij en alles komt weer op gang, op naar het volgende feest is de letterlijke vertaling van op gang komen. hou jullie goed
Hey Sandra en Sybille,
Het is bijzonder fascinerend om jullie verhalen te lezen.
Aan speciale momenten ontbreekt het jullie zeker niet.
Geniet verder van jullie tocht!
Groetjes,
Els
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}