Delhi 1ste indruk : `t is hier een regelrecht zottekot.
2de indruk : zie eerste indruk.

Om u een idee te geven : de drukte in Delhi is vergelijkbaar met de 1ste dag van de solden in een stad als Brugge, maar dan alleen honderdduizend miljard keer erger (ik probeer kalm te blijven). Alles loopt en rijdt hier door mekaar. Zelfs een mierennest is daartegenover nog netjes georganiseerd. Daarbovenop lopen nog eens allerlei beesten over straat en klettert iedereen maar op de grond wat ie niet meer nodig heeft. En geloof me : veel hebben ze hier precies niet nodig. En men toetert er maar op los. Van `s morgens tot `s avonds. Van `s avonds tot `s morgens. Dag en nacht dus (nog steeds ijzig kalm).
En toch verrassend hoe snel nen mens zich aanpast aan deze `levensstijl`. Go with the flow dus. We zijn tenslotte op reis. Maar ik zou er niet kunnen of willen leven, zoveel is duidelijk.

Toch hebben we geen traantje verpinkt toen we gisterenavond de nachttrein naar andere oorden hebben genomen. Het bizarre van zo`n nachttrein is wel, dat men er als 41-jarige opstapt, en als 81-jarige weer afstapt. Niet meteen bevorderlijk voor botten en ledematen dus. We zijn dan ook geen 40 jaar meer...

En het zal maar 1 van de vele van dergelijke verplaatsingen zijn. We hebben - een beetje noodgedwongen - zogoed als ons volledige traject uitgestippeld en vastgelegdin functie van de nog beschikbare plaatsen op de treins (en dat waren er huiveringwekkend weinig).
Concreet betekent dit dat we tot 20 februari als een wervelwind door het land zullen razen en het pas vanaf dan wat relaxter zullen kunnen aandoen.De (relatieve) rust van het zuiden zal dan wellicht een welgekomen verademing zijn ...
De optie was om nog wat langer in Delhi te blijven. Niet meteen een optie dus. Volgens ons duren de `solden` daar niet - zoals bij ons - slechts1 maand, maar wellicht voor eeuwig en altijd.
Amen.

Voor alle duidelijkheid : dit klinkt misschien als 1 grote klaagzang, maar zo zien wij het hoegenaamd niet hoor. Verre van dat zelfs. De `Indianen` zijn werkelijk schatjes. En we worden als 2 koningen op handen gedragen. De vraag is natuurlijk hoe leuk wij dat bij wijlen wel vinden

Medische update : alles voorlopig negatief. We poetsen de tanden netjes met flesjeswater, houden de mond gesloten tijdens het douchen en zijn halve freaks wat de voedselinspectie betreft. Ook al hebben we met momenten goesting om al die kraampjes met lekkernijen en vers (?) fruit als uitgehongerde wolven leeg te vreten.

O ja : thanx voor de verjaardagswensen. De verjaardagstaart mag vanaf 4 maart aan huis geleverd worden. Liefst niet al te spicy als het even kan. Daar hebben we hier meer dan genoeg de kans toe.

Tot een volgende !